ديبا ، عبدالعلی
ديبا ،
عبدالعلی : معروف به سيدالمحققين، فرزند حاج ميرزا محمد رفيع طباطبائی
(نظام العلماء)، در 1254ش در تبريز تولد يافت. تحصيلات مقدماتی و سطح را در تبريز
فرا گرفت و برای ادامه تحصيلات عازم نجف شد. مدت ها در نجف به تحصيل معارف اسلامی
و علوم عقلی و نقلی اشتغال داشت و درجه اجتهاد به او دادند. پس از بازگشت به
تبريز، ضمن انجام وظايف روحانيت، به مشروطه و مشروطه خواهان دلبستگی تام پيدا كرد.
به طوری كه از طرف آزاديخواهان به نمايندگی برای مذاكره با عين الدوله به باسمنج
رفت و او را از ورود به تبريز منصرف ساخت. در استبداد صغير و حكومت شجاع الدوله،
به علت نفوذ و طرفداران بی شمار، از تعقيب مصون ماند. با شيخ محمد خيابانی دوست و
همراه بود. در تشكيلات حزب دموكرات آذربايجان همه كاره شد. حزب او را كانديدای
انتخاب كرد. در دوره پنجم وكيل مجلس شد. در ادوار ششم، هفتم، هشتم، نهم و دهم نيز
وكالت را برای خويش حفظ كرد. چند سالی هم نايب رئيس اول مجلس گرديد. سيدالمحققين
در بين آذربايجانی ها محبوبيت داشت چون مردی نيك نفس و خيرخواه و فقيه بود. در
1316 در تهران وفات يافت.
نقل از:
دکتر باقر عاقلی
شرح حال رجال سياسی و نظامی
معاصر ايران
چاپ اول سال 1380 جلد دوم ص. 692
نشر گفتار باهمکاری نشر علم
| برگشت به ليست |