طليعه ،
باقر : فرزند حاجی ملامحمد بر آغوش مجتهدی تبريزي،در 1263ش متولد
شد. پس از انجام تحصيلات ابتدايی و مقدماتی به تحصيل معارف اسلامی پرداخت و دوره
سطح را در تبريز به پايان رسانيد و مدتی در حوزه های علميه تبريز تدريس می کرد و
چون خوش گفتار و ناطق زبردستی بود، به ميرزاباقر ناطق معروف شد. قبل از مشروطيت
برای تحصيلات عاليه به نجف رفته، محضر بزرگان و مجتهدين نجف را درک نمود و به
ايران بازگشت و به انتشار روزنامه پرداخت. مرحوم مهدی مجتهدی متذکر شده است که دو
روزنامه به نام طليعه سعادت و کليد نجات را در تبريز انتشار داده است. مدتی هم به
وعظ و خطابه پرداخت و سرانجام وارد دادگستری شد و در تبريز دادستان و رئيس
دادگستری بود. به هنگام قيام شيخ محمد خيابانی چون در زمره مخالفين او قرار داشت،
از تبريز تبعيد شد.
در عدليه
داور با رتبه 8 قضايی به خدمت پذيرفته شد و چندی دادستان گيلان و زمانی رئيس
دادگاه های شهرستان و استيناف مشهد بود. در تهران نيز مشاغلی را عهده دار گرديد و
سرانجام داديار و مستشار ديوان عالی تميز شد. در 1321 به وزارت دارائی انتقال
يافت. چندی در ديوان محاکمات و مدتی مستشار اداره تصفيه املاک واگذاری بود و
سرانجام مدير کل قضايی و حقوق وزارت دارائی گرديد و ساليانی چند در آن سمت استوار
بود تا اينکه بازنشسته شد و به وکالت دادگستری پرداخت.
باقر طليعه
مردی متقی و پاکدامن بود، در نجف از شاگردان سيدکاظم يزدی و ملامحمد علی نخجوانی
بود و از آنها درجه اجتهاد داشت. در مسائل حقوقی بسيار خوش فهم و خوش قريحه بود،
عزت نفس و تقوا و پاکدامنی و وارستگی با خون وی عجين بود.
نقل از:
دکتر باقر عاقلی
شرح حال رجال سياسی و
نظامی معاصر ايران
چاپ اول سال 1380 جلد دوم ص.
975
نشر
گفتار باهمکاری نشر علم
| برگشت به ليست |