اسکندری ، اميرنصرت
اسکندری ، اميرنصرت : نماينده
مجلس، سناتور، از صحنه گردانان سياست، فرزند اسکندرخان فتح السلطان. موقعی که
محمدعلی ميرزا وليعهد و در تبريز اقامت داشت، فتح السلطان کشيکچی باشی او بود.
اميرنصرت در 1268 تولد يافت و تحصيلات مقدماتی و متعارف را در موطن خود انجام داد.
وارد خدمات دولتی شد. در دوره ششم قانونگذاری از طرف مردم تبريز به مجلس راه يافت
و در دوره ای نهم و دهم و يازدهم و دوازدهم نيز وکيل تبريز بود. در انتخابات دوره
چهاردهم که ايران در اشغال متفقين بود، بار دگر کانديدا شد و اين بار نيز به مجلس
راه يافت و با اعتبارنامه سبد جعفر پيشه وری وکيل ديگر تبريز مخالفت کرد و سرانجام
در اين راه موفق شد. در ادوار شانزدهم و هيجدهم و نوزدهم نيز وکيل شد و مجموعا
يازده دوره وکيل مجلس شورای ملی و از متوليان و کارگردانان اساسی مجلس به شمار
ميرفت. نخست وزيری بعضی از رجال آذربايجان مانند سهيلي، ساعد و حکيمی نتيجه تلاش و
پيگيری او بوده است.
اسکندری در
پايان دوره دوازدهم شغل اجرائی گرفت و فرمانده کل اصفهان شد. در وقايع شهريور 1320
در آن شهر بود. در مدت اقامت خود در اصفهان، دست به اصلاحاتی زد. مدتی نيز
استاندار آذربايجان شد و در آن سمت نيز منشأ خدماتی گرديد. يک دوره نيز سناتور
آذربايجان بود. او از مالکان درجه اول و از رجال ذی نفوذ محسوب می شد. بعد از
شهريور 1320 مورد حمله دستجات مختلف قرار گرفت. در 1343 درگذشت. او بانی تشکيل
کلوب آذربايجانی ها بود و در اين راه به مجاهدت ميرزاعلی آقا هيئت و شيخ اسدالله
ممقانی اقدام نمود. عضويت غالب آذربايجانی ها در کابينه های بعد از شهريور 20 با
رأی و صلاحديد او انجام می گرفت.
نقل از:
دکتر باقر عاقلی
شرح حال رجال سياسی و
نظامی معاصر ايران
چاپ اول سال 1380 جلد اول
نشر گفتار باهمکاری نشر
علم